Miesiąc: Styczeń 2019

Znajomość właściwego ciśnienia powietrza w oponach samochodowych daje wiele korzyści:
Wydajność opon jest zmaksymalizowana, a pojazd jest bezpieczniejszy w prowadzeniu.
Punktem wyjścia jest kontrolowanie ciśnienia powietrza w każdym kole, co najmniej raz w miesiącu i przed każdą dłuższą trasą.
Pamiętaj również o sprawdzeniu koła zapasowego. Nieprawidłowe ciśnienie powietrza może zmniejszyć przyczepność i zwiększyć drogę hamowania. Może również uszkodzić opony i felgi oraz zwiększyć zużycie paliwa. Zalecane ciśnienie powietrza prawie zawsze różni się między przednimi a tylnymi oponami. Jeśli nie masz pojęcia, jakie ciśnienie w oponach powinieneś mieć, nie martw się, za chwilę się dowiesz.

Kiedy ostatnio sprawdzałeś opony?
Kiedy ostatnio sprawdzałeś ciśnienie powietrza w nich?
Nie pamiętasz, a może nie wiesz?
Te pytania są właśnie powodem, dla którego tak wielu jeździ z niebezpiecznie niskim ciśnieniem powietrza. Sprawdzenie ciśnienia jest tanie i łatwe, ale dlaczego tak niewielu robi coś tak ważnego?

Nie masz pewności co do ciśnienia powietrza w samochodzie?
Prawidłowe ciśnienie powietrza dla pojazdu można znaleźć w instrukcji obsługi. Informacje te powinny znajdować się wewnątrz pojazdu. W większości przypadków wskazane są dwa różne ciśnienia:
Dla „normalnych” warunków jazdy (na przykład 1-2 pasażerów).
Dla załadowanego pojazdu (z dodatkowymi pasażerami lub dużym ładunkiem).

Aby sprawdzić ciśnienie powietrza, potrzebujemy miernik ciśnienia opon. Można go znaleźć, na przykład na stacjach benzynowych lub w warsztatach samochodowych.
Poniżej możesz zobaczyć, jak ciśnienie powietrza może wpłynąć na twoje bezpieczeństwo:

Opony o zbyt niskim ciśnieniu powietrza zmniejszają trwałość opon, powodując niepotrzebne zużycie, które może doprowadzić do gwałtownego spadku ciśnienia.
Ciśnienie 0,5 bara lub więcej = niebezpieczne

Przy niskim ciśnieniu powietrza kierowanie pojazdu jest mniej precyzyjne. Jeśli można skręcić z prędkością 100 km / h przy ciśnieniu powietrza 2,0 bara, prędkość ta zmniejsza się do 87 km / h przy 1,0 bara. Niskie ciśnienie powietrza = gorsza wydajność jazdy.

Jeżeli ciśnienie powietrza spadnie o 30% poniżej zaleceń producenta, ryzyko wzrasta w przypadku akwaplanacji tzn., opony tracą przyczepność podczas jazdy po powierzchni pokrytej wodą.

Testy pokazują, że zakres hamowania od 90 km / h do 70 km / h wynosi 40 metrów przy 2,0 barach, ale 45 metrów przy 1,0 bara. To całe 5 metrów dalej!

Ciśnienie w oponach o wartości 1,0 bara zwiększa opór toczenia, co prowadzi do około 6% wzrostu zużycia paliwa.

Jeśli to możliwe, sprawdzaj ciśnienie powietrza, gdy opony są zimne. Jeśli opony są gorące, należy dodać 0,3 bara oprócz zaleceń producenta. Potem ponownie sprawdź opony, gdy są zimne — ciśnienie powietrza powinno być prawidłowe.

Opona o właściwym ciśnieniu zwiększa bezpieczeństwo, jest bardziej ekonomiczna i łatwiejsza w obsłudze, co jest również korzystne dla środowiska. Sprawdzaj ciśnienie w oponach co miesiąc, pamiętaj także o kole zapasowym!

Lśniące i zdrowe włosy to marzenie każdego z nas. W tym celu myjemy je szamponem i używamy różnego rodzaju odżywek. Gdy są splątane- czeszemy je i układamy w taki sposób, w jaki nam wygodnie. Nie chcemy przecież uchodzić za flejtuchów i obszarpańców. Gdy włosy są za długie, obcinamy je, bo chcemy zobaczyć siebie w innej odsłonie, a poza tym krótkie włosy to wygoda i komfort mycia. Jednak również skóra głowy może być chora i o nią także należy odpowiednio zadbać. Łupież to najczęstszy problem, jaki ją dotyka.

Powoduje on po pierwsze okropne swędzenie, a po drugie jego nadmiar przeszkadza w regeneracji cebulek włosowych. Gdy łupieżu jest dużo, tworzy on coś w rodzaju skorupy na czubku głowy. Wygląda to nieestetycznie i jest oznaką toczącego się wewnątrz naskórka stanu zapalnego. Osoba z łupieżem często drapie się po głowie, bo chce jakoś zmniejszyć uporczywe swędzenie. Jednak takie działanie, zamiast pomóc, jeszcze bardziej szkodzi. Dzieje się tak dlatego, że poprzez drapanie roznoszą się drożdżaki i inne bakterie odpowiedzialne za powstawanie łupieżu.

Łupież powstaje, ponieważ organizm produkuje za dużo łoju, a to doskonała pożywka dla bakterii, które się namnażają i atakują zdrowy fragment skóry głowy. Po jakimś czasie ten niby zdrowy kawałek zaczyna się łuszczyć, a to prosta droga do infekcji. Łupież to nic innego jak zrogowaciały naskórek. Powoduje on, że włosy są słabsze, rosną wolniej i szybciej się przetłuszczają. Atakuje on osoby, które mają do niego skłonność lub odziedziczyły go po swoich przodkach. Ważnym czynnikiem, który przyśpiesza rozwój choroby, jest niewłaściwa higiena skóry głowy. Eksperci zalecają, by myć głowę przynajmniej trzy razy w tygodniu. Wtedy bakterie będą miały mniejszą szansę, by się rozmnażać, a łupież obejmie mniejszy fragment głowy i łatwiej będzie go wytępić.

Jak pozbyć się łupieżu? Po pierwsze należy zakupić w aptece specjalny szampon leczniczy, który wyeliminuje drożdżaki. Po drugie warto postępować zgodnie z zaleceniami zawartymi w ulotce. Po trzecie nie powinno się skracać czasu kuracji tym specyfikiem, bo łupież ma tendencję do nawrotów. Po czwarte dobrym pomysłem jest wizyta u dermatologa. On z pewnością odkryje, jaki rodzaj bakterii jest przyczyną problemu. Jeśli ktoś preferuje naturalne sposoby leczenia, to można poprosić w aptece o zrobienie specjalnej mikstury do włosów, która jest pozbawiona chemii i nie podrażniają skóry głowy.

Do czego prowadzi ignorowanie łupieżu? Jeżeli nie leczy się tej choroby, to trzeba się liczyć, że włosy zaczną masowo wypadać. U mężczyzn grozi to całkowitą łysiną, a u kobiet znacznym przerzedzeniem fryzury. Poza tym łupież to bardzo widoczny defekt. Osiada on na ubraniach i trudno go nie zauważyć. Zwłaszcza na czarnej odzieży wygląda niczym śnieg. I tak samo, jak on potrafi sypać się z głowy podczas poprawiania włosów palcami. Łupież to przewlekła choroba, ale da się z nią wygrać. Trzeba jedynie być czujnym, gdy zauważy się pierwsze objawy. Nie od dziś wiadomo, że o wiele lepiej jest zapobiegać niż leczyć.

Już od najmłodszych lat jedną z rozrywek dzieci jest malowanie, rysowanie i lepienie ludzików z plasteliny. Z wiekiem pasja w tworzeniu sztuki zanika, choć nadal w szkole podstawowej są prowadzone zajęcia mające na celu pobudzić plastyczną wyobraźnie i polepszyć talenty uczniów. Jednakże, mimo że chyba każdy z nas kiedyś zapomniał farb lub kredek na plastykę to liczba osób potrafiących choćby narysować proste zwierzęta czy ludzi jest naprawdę niewielka! Czy jest to wina nieodpowiedniego nauczania w szkole czy może to rodzice nie zauważyli, iż ich dziecko zatraca się pod kątem tworzenia sztuki? A może jest to wynik, najokrutniej mówiąc, beztalencia u osób młodych? W końcu znani na całym świecie ze swych dzieł malarze nie uczęszczali do placówek szkolnych, a tym bardziej nie mieli tam plastyki lub techniki!
Zatem wydawać by się mogło, że to późniejszy etap – etap szkolny – odpowiada za brak przepięknych ilustracji przedstawiających pastwisko wśród prac dzieci z szóstych klas. Przypomnijmy sobie przecież lekcje plastyki! Czy uczyliśmy się tam jak narysować człowieka albo konia? Czy nauczycielka plastyki pokazywała nam niekoniecznie zaawansowane, ale choćby podstawowe techniki malarskie i zachęcała nas do używania ich?
Odpowiedź jest dość smutna, a brzmi ona „nie”. Plastyka (przynajmniej w większości szkół) polegała i polega na sprawdzaniu talentu uczniów w dziedzinach malarskich czy innych manualnych i brutalnym ocenianiu go, nie zaś na tym na czym plastyka polegać powinna – czyli na nauce tworzenia niesamowitych prac. I nie mówię tu wcale o tym, iż co drugi absolwent musi malować obrazy niczym Matejko czy Picasso! Wystarczy, że będzie potrafił dostatecznie odwzorować na papierze (albo w edytorze graficznym na komputerze) konika czy pieska zamiast używać do tego kilku kresek.
Swego czasu sam postanowiłem nauczyć się poprawnie rysować konia. Okazało się, że internetowe poradniki (zazwyczaj w formie wideo) trwają ledwie kilka minut i ja przez te kilka minut zdążyłem się nauczyć więcej w dziedzinie plastyki niż przez kilka lat „uczenia się” jej w szkole!
Jak zatem poradzić sobie z tą niewątpliwie dużą wadą w podstawie programowej? Z pewnością tutaj najważniejsze są działania rodziców, by dziecko od najmłodszych lat właśnie dzięki ich wsparciu mogło rozwijać swój talent. I w tym miejscu warto zaznaczyć, że talentu plastycznego nie nabywa się z genami, a z ciężką, ale przyjemną pracą i treningiem. Dlatego to rodzic powinien zachęcać do rysowania, malowania czy innej formy sztuki (jednocześnie oczywiście sprawiając aby dla dziecka było to przyjemnością, a nie obowiązkiem). To rodzic powinien pokazać swojemu dziecku jak się rysuje, a jeśli też nie został tego nauczony w szkole to może wspólnie z pociechą poszukać materiałów w szeroko dostępnym Internecie. Mnie znalezienie odpowiedniego filmiku instruktażowego zajęło raptem kilka sekund. Pamiętajmy także o tym, że to nie „talent” uczyni z nas mistrzów w jakiejkolwiek specjalności, ale pasja i zaangażowanie, toteż największym wyzwaniem przed rodzicami jest wzbudzenie ich w dziecku.

Czym jest roaming? W prostym znaczeniu jest to zespół bezprzewodowych sieci telekomunikacyjnych, umożliwiający korzystanie z innych sieci operatorów, gdy nasza sieć znajduje się poza zasięgiem.
Wyróżnia się dwa rodzaje roamingu. Roaming międzynarodowy, który stosuje się jeśli abonent znajduje się w innym kraju niż kraj, w którym znajduje się sieć jego operatora a także roaming krajowy lub regionalny, który stosowany jest między sieciami operatorów znajdujących się w tym samym kraju.

Istnieje kilka metod aby włączyć roaming w plusie, i wcale to nie jest trudne. Co za tym idzie? nie musisz posiadać żadnych specjalistycznych umiejętności kodowania czy też programowania. Każdy jest w stanie sam poradzić sobie z tą usługą.

Jak włączyć roaming w plusie?
Jak wspomniałem na początku tekstu istnieje kilka metod aby włączyć roaming, i teraz wyjaśnimy je krok po kroku.
Aby włączyć roaming w plusie, nie ma znaczenia czy masz plus na kartę czy abonament, lecz metody nieco różnią się od siebie.
Jeśli więc posiadasz numer na kartę lub mix, wystarczy wykorzystać krótki kod aktywujący. W celu włączenia roamingu wystarczy wpisać w naszym telefonie, w polu wybierania numeru kod: *101*11*01# i wcisnąć zieloną słuchawkę. Co najważniejsze, włączenie roamingu jest możliwe będąc jeszcze w kraju jak i przebywając już za granicą.
Drugą opcją na włączenie roamingu w Plusie jest zalogowanie się do internetowego konta plus online, i przejście do zakładki usługi, następnie konieczne jest wybranie ,, roaming” a także opcję zmień. W nowym oknie zaznaczamy właczenie roamingu, a następnie zatwierdzamy zmiany. Dla wszystkich osób, które mają wątpliwości, wyżej wymienione sposoby są całkowicie darmowe bez ukrytych kosztów.
Jeśli posiadasz Plus na Abonament, włączenie roamingu wygląda nie co inaczej niż w przypadku Plus na kartę, lecz również dostępne są dwie metody jego włączenia. Roaming możemy aktywować przy pomocy plus Online poprzez wybieranie odpowiednich opcji. Natomiast kolejną opcją włączenia roamingu w Plusie na abonament jest wysłanie wiadomości sms o treści:
Usun plus kod 5 blokada rozmowy miedzynarodowe lub dodaj plus kod 5 blokada roaming.
Te metody włączania roamingu również są darmowe. Mam nadzieję że wyżej wymienione metody ułatwią wam włączenie roamingu w Plusie. Może się zdarzyć, że pomimo aktywnego roamingu, telefon nie chce się połączyć z żadną siecią zagranicznego operatora. Przyczyną tego mogą być nieodpowiednie ustawienia w telefonie komórkowym. Możliwe że w ustawieniach telefonu ustawiono ręczny wybór sieci,w tym przypadku należy przełączyć tą opcję na automatyczny wybór sieci. Wystarczy wejść w ustawienia swojego telefonu komórkowego, i wybrać zakładkę sieć.
Menu ustawień może dość różnić się w zależności od danego modelu urządzenia, wersji oprogramowania, a także nakładki na system od producenta. Zazwyczaj, żeby włączyć roaming w telefonie, trzeba udać się do menu Ustawienia / Telefon / Sieć. Czasami trzeba również osobno w innym menu pozwolić urządzeniu na transmisję danych w roamingu.

Oświadczenie to dokument, w którym wyrażamy nasz stan wiedzy na jakiś temat. Od zaświadczenia różni się tym, że jest mniej sformalizowane – najczęściej zaświadczenie musi wydać nam określony organ, natomiast oświadczenie sporządzamy sami. Pomimo pozornej prostoty, wiele osób nie wie, jak napisać oświadczenie tak, aby było ono prawidłowe i spełniało wszystkie wymogi. NIestety nie zawsze organy instytucje, które wymagają od nas przedstawienia oświadczenia, dostarczają jego wzory. Poniżej znajdziecie więc garść wskazówek dotyczących tego, jak napisać poprawne oświadczenie w dowolnej kwestii.

Przede wszystkim każde oświadczenie powinno być opatrzone informacją o dacie i miejscu jego sporządzenia. Zazwyczaj dane te znajdują się w prawym górnym rogu dokumentu i zapisane są w formacie „Miejscowość, data”. Nie ma znaczenia, czy miesiąc zostanie napisany słowem czy numerem miesiąca. Są natomiast osoby, które praktykują zapisywanie dat dziennych zawsze w formacie dwucyfrowym, tzn. nawet gdy oświadczenie sporządzane jest pierwszego dnia miesiąca zapisują to w formacie „01”. Pozwala to uniknąć dopisania jakiejkolwiek cyfry z przodu.

Następnie powinniśmy wpisać swoje dane, które będą identyfikować nas jako autorów oświadczenia. Zwykle ta część znajduje się po lewej stronie na górze oświadczenia. Zapiszmy tam swoje imię i nazwisko, adres i inne dane – w zależności od oświadczenia może byc to np. numer PESEL, jednostka w której jesteśmy zatrudnieni (jeśli oświadczenie składamy np. pracodawcy), numer telefonu czy adres e-mail.

Dalej powinien znaleźć się nagłówek, czyli tytuł. Nie jest to obligatoryjna część oświadczenia, ale powoduje większą przejrzystość dokumentu i ułatwia jego identyfikację w pliku dokumentów. Napiszmy więc krótko, czym jest sporządzany przez nas dokument, np. „oświadczenie o wysokości dochodu”, „oświadczenie o ilości zameldowanych osób” itp.

Dalej następuje najważniejsza część czyli treść oświadczenia. Tutaj musimy wpisać dane, których ma dotyczyć oświadczenie. Zazwyczaj na początku wpisuje się formułę „Ja niżej podpisany, imię i nazwisko, oświadczam, że (…)”, ale równie dobre będzie proste „Oświadczam, że (…)”. Dalej wpiszmy, co chcemy oświadczyć. Pamiętajmy, że oświadczenie to prosty dokument, nie ma potrzeby stosowania w nim wyrafinowanych formuł prawnych. Napiszmy po prostu własnymi słowami „(…) miesięczny dochód mojej rodziny wynosi (…)” czy „(…) nie posiadam dzieci na utrzymaniu (…)”.

Na koniec bardzo ważna rzecz, o której niestety często się zapomina – podpis. Oświadczenie nie musi (choć może) być napisane odręcznie. Ważne jest jednak, aby znajdował się na nim nasz odręczny podpis. To on jest dowodem na to, że to właśnie my sporządziliśmy oświadczenie. Bez niego będzie ono nieważne.

Warto jeszcze wspomnieć, że niektóre oświadczenia składane są pod rygorem odpowiedzialności (najczęściej karnej) za złożenie nieprawdziwego oświadczenia. Jeśli tak jest, warto umieśćić na końcu dopisek w rodzaju np. „Jestem świadomy/a odpowiedzialności (karnej) za złożenie nieprawdziwego oświadczenia”.

Piękne i zadbane włosy dodają uroku każdej kobiecie, ale dopiero dobrze dobrana fryzura podkreśla i eksponuje urodę. Każda kobieta zasługuje na piękną fryzurę.
Niezależnie czy chcesz obciąć włosy, ponieważ nie pasuje Ci ich aktualna długość czy też kierujesz się modą i pragniesz fryzury prosto z pokazu, zawsze warto zorientować się jak obciąć włosy.

Na początek podejmij świadomą decyzję. Musisz być pewna, że chcesz zmienić fryzurę. Decyzja może być trudna, zwłaszcza gdy chcesz stracić dużo na długości. Może i włosy odrosną, ale pamiętaj, że nie jest to krótkotrwały proces i będziesz zmuszona trochę pochodzić z nową fryzurką.

Gdy już będziesz pewna swojej decyzji to zastanów się co zrobić z włosami. Jeżeli masz długie włosy i ścinasz co najmniej 30 cm, możesz oddać swoje włosy dla fundacji robiącej z nich peruki dla pacjentów onkologicznych, dzieci i dorosłych, którzy swoje włosy utracili z powodu choroby lub w skutek zastosowanego leczenia. Jeżeli nie chcesz włosów oddawać istnieje też możliwość sprzedaży włosów. Może się okazać, że każda z tych opcji jest lepsza niż wyrzucenie resztek włosów.

Jeżeli jeszcze nie wybrałaś swojej nowej wymarzonej fryzury – zrób to. Ważne, abyś fryzurę dobrała zarówno do swojego kształtu twarzy jak i charakteru. Nie każdej z nas pasuje ostra, rockowa fryzurka i nie każda kobieta z pazurem będzie się czuła dobrze w delikatnej fryzurze. Fryzura może podkreślać nie tylko urodę, ale także charakter.

Kolejny krok to podjęcia decyzji czy chcesz obciąć te włosy sama, poprosić mamę czy zrobić to u fryzjera. Fryzjer wydaje się opcją najbardziej bezpieczną, zwłaszcza gdy Twoja nowa fryzura jest mocno niestandardowa lub gdy Twoje włosy są niesforne. Jest to jednak opcja najbardziej kosztowna. Możesz obciąć włosy samemu, wtedy dobrze jest obejrzeć filmiki instruktażowe dostępne w internecie, na których dziewczyny samodzielnie robią cuda ze swoimi włosami.

Żyjemy w czasach, w których dostępnych jest naprawdę wiele metod obcinania włosów. Ścinanie włosów to już nie tylko praca nożyczkami, ale również nożyczkami na gorąco czy maszynką. Bardziej orientalne sposoby to chociażby nożem lub toporkiem dostępne u drogich fryzjerów nastawionych na klientów turystycznych. Każda metoda, zależnie od Twoich oczekiwań, może być tak samo dobra.

Jeżeli zdecydowałaś się obcinać włosy w domu, pamiętaj by zrobić to, gdy są mokre. Masz wtedy pewność, że przy obcinaniu są proste i gdy wyschną będą tej samej długości. Ułóż włosy tak jak robisz to na co dzień. Jeżeli codziennie robisz przedziałek na środku – tak zrób też teraz. Jeżeli chcesz obciąć włosy na prosto wykorzystaj jeden z tych trików. Jeżeli masz kogoś do pomocy – poproś go, by rozprostował szczotką twoje włosy i rozłożone na Twoich plecach ciął wszystkie na tę samą długość. Jeżeli robisz to samodzielnie możesz podzielić włosy na dwa pasma – prawe i lewe – związać je w kitkę pod Twoją brodą i wtedy uciąć włosy na wymarzoną długość. Wszelkie nierówności wyrównasz po rozpuszczeniu włosów.

Jak widzisz obcinanie włosów nie jest takie trudne.

Telefonem komórkowym posługuje się dziś niemal każdy. Od dziecka chodzącego do szkoły podstawowej począwszy, przez kelnerki, poprzez zapracowanych biznesmenów, a na dziadkach spragnionych kontaktu z wnukami kończąc. Niewiele jest osób, które komórki nie mają lub nie potrafią się nią posługiwać. Naturalnie nie mówimy o niemowlętach i noworodkach, które posługiwania się narzędziami dopiero się uczą korzystając z grzechotek i innych zabawkach. Spośród odrosłych jednak, naprawdę trudno trafić na egzemplarz, który by telefonu komórkowego nie znał, nie posiadał i nie posługiwał się nim.
Jedni używają telefonów, bo są im one potrzebne. Naturalną rzeczą wydaje się, że telefon komórkowy posiada lekarz, czy wychowawca na kolonii. Podobnie, jeśli chodzi o prezesa formy lub pracownika korporacji. Jednak, jak już wspomniano, nawet małe dzieci zaczynające dopiero naukę w szkole podstawowej mają swoje telefony. Zazwyczaj służą im one do kontaktu z rodzicami, a co ważniejsze, pozwalają zapracowanym rodzicom na kontakt z dziećmi.
Od prostych, starszych modeli służących tylko do dzwonienia i pisania lub odbierania wiadomości SMS, do skomplikowanych technologicznie najnowszych modeli smartfonów, na których można pracować niemal tak jak na komputerze, wybór telefonów komórkowych jest ogromny. Każdy może dobrać taki, jaki jest mu potrzebny. I tak, dla małych dzieci sprawdzą się proste telefony pozwalające na odebranie rozmowy, jednak bez połączenia z internetem. Dla starszych osób z kolei, przydadzą się telefony z dużą, często podświetlaną klawiaturą, a także dużym wyświetlaczem, który pozwoli osobie z nie najlepszym już wzrokiem wszystko dokładnie zobaczyć. Biznesmeni z kolei będą szukać telefonów jak najbardziej skomplikowanych, z których pomocą będą mogli w razie konieczności poprowadzić konferencję, czy wysłać dokumentację.
Co decyduje o tym, jaki telefon lub jaki smartfon należy wybrać? Przede wszystkim należy zastanowić się, do czego będzie nam on potrzebny. Są przecież osoby, które telefonu nie potrzebują i nawet, jeśli dostaną go w prezencie to i tak nie będą z niego korzystać. Takimi osobami z pewnością mogą być np. zakonnice i zakonnicy. Słynący z surowej reguły zakon kamedułów np. nie będzie miejscem, w którym znajdziemy telefony komórkowe w calach zakonników. Są również osoby, które sprzeciwiają się nowoczesności i celowo odmawiają kupna, czy też posługiwania się telefonem komórkowym, nawet najprostszym. Z pewnością mają oni swoje powody, aby tak kurczowo unikać nowoczesności. Czy jednak nie jest to czasami egoizm? Czy mieszkająca w Polsce schorowana matka, która odmawia przyjęcia od mieszkających poza granicami naszego kraju dzieci telefonu komórkowego nie jest egoistką, gdy idąc do szpitala nie pozwala aby dzieci mogły mieć z nią kontakt? Czy dziecko, wyjeżdżające daleko od domu, bez telefonu, który umożliwiłby rodzicom chociażby rzadki, jednak jakiś kontakt, nie jest egoistą? Z pewnością są to sprawy delikatne i wymagające zastanowienia. Jednak są i takie osoby, które w dzisiejszych czasach telefonów komórkowych nie używają. Są one jednak w zdecydowanej mniejszości. Komórki są i najprawdopodobniej będą coraz częściej kupowanych obecnie sprzętem, ponieważ niemal każdy chce lub potrzebuje korzystać z nich, aby w każdej chwili i miejscu mieć kontakt z innymi.

Czasami nawet wprawni kucharze mają problemy z tym, jak zrobić bezy. Kto nigdy tego nie próbował może powiedzieć, że to przecież bardzo łatwe i oczywiste. Tak naprawdę, zrobienie ładnych, puszystych bez wcale nie jest takie proste. Nie wszyscy wiedzą, jak zrobić bezy, które będą nie tylko smakowały, ale także przepięknie wyglądały!
Sztuka pieczenia ciast i ciasteczek jest wyjątkowo złożona. Przepisów na wspaniałe wypieki istnieje nieskończona ilość i nie ma osoby, która zna je wszystkie. Każdy ma swoje ulubione przepisy, do których chętnie wraca. Osoby dla których pieczenie jest codziennością, nie zawsze wiedzą, jak zrobić bezy. W takiej sytuacji mogą wybierać spośród setek przepisów, które nie wymagają tej umiejętności. Smaczne ciasto wcale nie musi mieć dodatku bezy! Wiedzą o tym liczni cukiernicy, którzy potrafią wyczarować fantastyczne, rozpływające się w ustach wypieki.
Mimo wszystko, warto się nauczyć, jak zrobić bezy, które świetnie wyglądają i smakują. Jest to składnik, który czyni wypiek wyjątkowym, a poza tym nie są drogie, a ich wykonanie wymaga jedynie odrobiny wprawy oraz praktyki. Do zrobienia bezy nie potrzeba też wielu składników – wystarczy jedynie jajko i cukier! Dlatego każdy zwolennik słodkich wypieków powinien zainteresować się tym, jak zrobić bezy i użyć ich do swoich ciast.
Najsłynniejszy tort bezowy, czyli popularny tort Pawlova, jest zdecydowanie wart spróbowania. Osoby które nie przepadają szczególnie za bezami, nie będą nim zachwycone, gdyż beza jest głównym składnikiem tego wyjątkowego tortu! Nie dla się zrobić tortu Pawlova, jeśli nie wie się, jak zrobić bezy! Są one absolutną podstawą tego wypieku.
Istnieją również inne ciasta z bezami, które cieszą się dużą popularnością. Dzięki swej lekkości i efektywnemu wyglądowi, beza nie wychodzi z mody i jest lubiana przez wiele osób. Dlatego dobrze jest ćwiczyć się w tym, jak zrobić bezy. Warto próbować aż do skutku. Nie jest to wcale takie trudne, jak może się wydawać! Nawet osoby z niewielkim doświadczeniem kulinarnym już po kilku próbach mogą być zaskoczone efektami, jakie uzyskały.
Wiele osób, szczególnie młodych, chciałoby dowiedzieć się, jak zrobić bezy, aby już za pierwszym razem wyszły idealne. Istnieje kilka przepisów które wskazują, w jaki sposób można je wykonać. Jednak nawet stosując się do porad zawartych w przepisie, nie zawsze można odnieść sukces. Wiele osób ma duże trudności w nauczeniu się, jak zrobić bezy. Mimo że bardzo się starają, ich wysiłki idą na marne! Jedynym rozwiązaniem jest ciągłe ponawianie prób, aż do skutku. Każdy, kto wykazuje się cierpliwością, wytrwałością i skrupulatnie podchodzi do zadania, w końcu nauczy się, jak zrobić bezy idealne. Dlatego warto próbować, nawet jeśli oznacza to poświęcenie dużej ilości czasu.
Czasem może się okazać, że mimo wszelkich wysiłków, beza za nic nie chce się udać. Nie zawsze jest to wina osoby, która ją przygotowuje. Zdarza się również, że zawodzi sprzęt, na przykład zły piekarnik lub mikser, który ma zbyt słabe obroty.

Jak zrobić latawiec z całą rodziną?
Nie potrzeba wiele czasu i materiałów do zbudowania pięknego latawca. Spraw, aby był to projekt rodzinny, nie jest wcale trudny, więc do pomocy mogą włączyć się i ci najmłodsi. Znacznie fajniej jest umieścić swoje ozdoby na własnym latawcu niż kupić gotowy w sklepie z zabawkami. A latawiec będzie wyjątkowo śliczny, jeśli pomalujesz go w świeżych kolorach.

Tego potrzebujesz do zrobienia latawca:
Okrągły sosnowy kołek długość 150 cm, ok. 8 mm średnicy
Gruby papier o gramaturze 70 × 100 cm lub folię
3-metrowa gruba taśma o szerokości 3-4 cm
25 metrów włóczki
Kawałki materiałów i gazety na ogon latawca.

Jak to zrobić?
Najpierw podziel okrągły kołek na dwie części — jedną z 60 cm i jedną z 90 cm. Umieść dwa kołki równolegle. Zwiąż je mocno ze sobą. Odwróć je, by utworzyć krzyż. Przenieś krótszy kołek krzyża w odległości 30 cm od góry. Utnij około 3 metrów sznurka i opasaj nim szkielet. Musi być tak ciasny, że nie może zginać kołków. Wytnij papier lub folię o rozmiarze 70 × 100 cm. Użyj zakładek, aby wzmocnić papier na końcach końcówek. Do najdłuższego kołka na dole przymocujemy później włóczkę.

Dołącz szkielet
Umieść szkielet na uciętym papierze / folii. Krótki kołek poprzeczny musi znajdować się najbliżej papieru. Koniec szkieletu musi znajdować się na wierzchu pokrywy. Wytnij rogi papieru tak, aby tworzyły zakładki. Zwiąż końcówki i boki na sznurku i przymocuj je taśmą. Upewnij się, że jest całkowicie, stabilnie zamknięta cała powierzchnia latawca.
Mocowanie i ogon latawca
Wykonaj dwa małe otwory po każdej stronie pionowego drążka — jeden nad poprzeczką i jeden pod tak, aby prowadnik był przywiązany do obu szpilek. Przeciągnij sznur przez otwory i mocno zwiąż ze sobą po stronie papieru. Upewnij się, że sznurek wiąże się ukośnie wokół krzyża. Obróć drugi koniec włóczki do kołka. Zrób ogon ok. 3 m — użyj włóczki, taśmy jedwabnej lub wstążki. Na zaostrzonym końcu (dłuższy koniec pionowego kołka) latawca wykonaj dwie dziury w papierze po obu stronach, 2-3 cm od czubka. Tutaj przyczep ogon Możesz zawiązać paski gazety na ogonie lub kawałki kolorowych materiałów.

Wskazówki dotyczące puszczania latawca
Muszą być dwie osoby
Jeden trzyma latawiec, a drugi trzyma sznur.
Trzymaj od 4 do 8 metrów.
Zwracaj uwagę, w którą stronę wieje wiatr.
Kiedy latawiec wzbija się w powietrze, trzymaj go mocno, a druga osoba stopniowo niech daje więcej sznurka.
Użyj papieru wysokiej jakości, aby smok był bardziej wytrzymały. Jeśli przepływa on niestabilnie, możesz dowiązać więcej pasków gazet na ogonie.
Jeśli masz trudności z kontrolowaniem, zamiast podłączyć linię kontrolną do środka krzyża, możesz dołączyć ciąg około. 90 cm między końcami poprzeczki.
Umieść latawiec w otwartym miejscu bez zbyt wielu drzew, linii energetycznych, dróg i ścieżek rowerowych, najlepiej na jakiejś łące, polu.
Nie trzymaj sznurka bezpośrednio, przywiąż go do kawałka drewna, który będzie służył za rączkę.
Nie pozostaje nic innego jak wziąć gotowy latawiec i się bawić.

Nieważne jakiego są koloru – blond, rude, brązowe czy czarne. Zdrowe i zadbane włosy podkreślają urodę każdej kobiety. Jedne kobiety lubią siebie w długich włosach, inne zaś wolą krótkie. Długość też jednak nie ma znaczenia, a każda kobieta zgodzi się, że włosy powinny być gęste. Nie każdego jednak natura obdarzyła bujną czupryną. Jak zagęścić włosy, byś mogła z dumą nosić gęsty koński ogon zamiast mysiego ogonka?

Zadbaj o włosy od środka
Pierwszym krokiem w walce o gęste włosy jest pielęgnacja. Pielęgnacja nie tylko zewnętrzna, ale także wewnętrzna. Pamiętaj, że organizm do wzrostu włosów potrzebuje składników odżywczych, także zadbaj aby twoja dieta dostarczała odpowiedniej ilości witamin i innych substancji. Wzbogać ją o spore ilości warzyw i owoców, ale również o źródła kwasów tłuszczowych – łosoś, orzechy – które są niezbędne do zdrowego wzrostu włosa.
Jeżeli nie przepadasz za wymienionymi produktami możesz sięgnąć po suplementy. Możesz stosować suplementy muliwitaminowe lub te przeznaczone dla włosów. Zawierają one wyciągi ze skrzypu, pokrzywy czy bambusa, a także drożdże, biotynę lub hydrolizat żelatyny.

Zadbaj o skórę głowy
Mieszki włosowe znajdują się w skórze naszej głowy. Skoro już zadbałaś o odpowiednie składniki budulcowe włosy to czas zadbać o miejsce, z którego one wychodzą. Świetnym rozwiązaniem są wcierki do skóry głowy. Znajdziesz je w aptece, ale również w drogeriach stacjonarnych i internetowych. W sklepach znajduje się cała gama produktów, więc wybór może przysporzyć problemów. Warto sięgną po wcierki z kapsaicyną, które rozszerzają naczynia krwionośne, a co za tym idzie do cebulek włosowych dociera więcej składników odżywczych dostarczanych od środka. Dodatkowo Ty będziesz czuła przyjemne ciepło. Dostępne są także wcierki z pokrzywą czy czarną rzepą, również bardzo skuteczne. Sam masaż skóry głowy pobudza cebulki do wzrostu, dzięki czemu nasza fryzura się zagęści.

Masaż
Masaż skóry głowy to czynność, na którą każda kobieta powinna móc znaleźć czas. Codziennie przeznacz na niego od 5 do 30 minut. Możesz go wykonywać chociażby oglądając swój ulubiony serial. Taki masaż nie tylko odprężą po ciężkim dniu pracy, ale również pobudza cebulki do wzrostu i wcale nie potrzebujesz do tego specjalnej wcierki. Masaż możesz wykonywać na sucho. Możesz robić go rękoma lub kupić specjalne i niedrogie masażery do skóry. Jeżeli chcesz, możesz poprosić o masaż partnera lub przyjaciółkę. Zapewniam, że masaż wykonany przez drugą osobę daje więcej przyjemności.

Triki dla każdej kobiety
Jeżeli nie masz cierpliwości do podanych wyżej sposobów albo potrzebujesz natychmiastowego efektu – te triki są dla ciebie. Szybkim i długotrwały efekt daje doczepianie włosów. Może nie jest to najtańsza metoda, ale fryzjerka zrobi to profesjonalnie, a efekt będzie utrzymywał się przez długi czas.
Jeżeli chcesz optycznie zagęścić włosy tuż od głowy możesz zastosować ten tani sposób. Nadaje się on szczególnie do ciemnych włosów. Skórę głowy, tam gdzie widać ją spod włosów, przykryj cieniem do powiek dobranym do koloru twoich włosów. Świetnie sprawdza się to szczególnie do okolicy skroniowej. Zobaczysz natychmiastową różnicę.