Od wieków ludzie interesowali się swoimi przodkami i szukali informacji o ich zainteresowaniach, działalności i o tym, jacy po prostu byli. W ten sposób lokalna historia rodzinna przekazywana była i jest z pokolenia na pokolenie, a pamięć o przodkach kultywowana i szanowana po dziś dzień. Nie brakuje wszakże takich, którzy do dzisiaj z dumą mówią o dziadkach walczących w Armii Krajowej podczas II wojny światowej czy nawet o przodkach wśród słynnych legionów Józefa Piłsudskiego, ojca niepodległej Rzeczpospolitej Polskiej. Jeśli nawet informacji na temat swoich przodków nie posiadamy, istnieje bardzo wiele źródeł, z których można dowiedzieć się chociażby podstawowych informacji. Oczywiście najbardziej skuteczny najczęściej jest zwiad przeprowadzony wśród żyjących członków rodziny. Jeżeli więc interesują nas dzieje rodzinne, warto w pierwszej kolejności odwiedzić dziadków, pradziadków, a także umówić się na kawę z jedną czy drugą ciotką oraz wujkiem. Wielu z nich może mieć pewne skojarzenia, które naprowadzą badaczy dziejów swojej własnej rodziny na pewien trop. Pamięć ludzka jest ulotna, więc o konkretne informacje na temat dalekiej rodziny niezwykle trudno, aczkolwiek można dowiedzieć się chociaż tyle, w jakim kierunku iść dalej. Dobrą metodą na sprawdzenie ewentualnych koligacji członków swojej rodziny jest także przejrzenie archiwalnych urywków prasowych gazety, która wychodzi na terenie, na którym owi przodkowie żyli. Jest to dosyć żmudna praca i niekoniecznie może przynieść oczekiwany skutek, aczkolwiek tym generalnie charakteryzują się każde badania naukowe. Nie musi być przecież tak, że cokolwiek znajdziemy – być może przodkowie nie zrobili nic takiego, aby być opisywanymi w gazecie. Sprawdzić dla pewności jednak jak najbardziej warto.
Kiedy się już będzie pewnym swoich rodzinnych koligacji zastanowić się należy jak narysować drzewo genealogiczne. Tradycyjnie czyni się w to formie kolejnych pokoleń odchodzących od jednostki, od której zaczynamy wyliczenie. Biorąc przykładowo swoją własną osobę, nad nią należy dokonać strzałek i wypisać nazwiska swoich rodziców, a następnie ich rodziców i tak dalej. Warto pamiętać o tym, że najczęściej drzewa genealogiczne wyglądają w ten sposób, że najniżej jest pokolenie najmłodsze. Rodzeństwo pisze się w równym rzędzie, nawet jeśli dzieli je duża różnica wieku. Warto także dodać, że drzewo będzie różnić się lekko jeśli będziemy koncentrować się na rodzie, a nie na konkretnej jednostce. Jeśli planujemy przykładowo wykonać graficznie drzewo genealogiczne Habsburgów to przy kobietach wpisuje się tylko i wyłącznie męża, czyli przedstawiciela dynastii czy też rodu, do którego się wżeniły. Ich dzieci nie będą już istotne z punktu widzenia Habsburgów czy innego wyjściowego rodu, ponieważ oczywiście przez większość okresu historycznego dziedziczenie tytułów i ziem odbywało się w linii męskiej. Inną sprawą jest to, że umieszczanie informacji o wszystkich rodach, do których wżeniły się kobiety czyniłoby drzewo genealogiczne dużego rodu całkowicie nieczytelnym.
